Van een afstand bezien roept het matgrijze stalen kunstwerk aan de Korreweg associaties op met een mammoet. Dichterbij gekomen krijgt het beeld, dat ruwweg uit twee vlakken bestaat, een meer abstracte vorm.

De vlakken, die elk weer uit twee delen zijn opgebouwd, staan licht verschoven ten opzichte van elkaar, maar passen wel in elkaar.

De kunstenaar heeft goed ingespeeld op de belangrijkste zichtlijnen. Het beeld is zo geplaatst dat het zich als het ware breed maakt voor wie het recht van voren benadert. Door beweging van de beschouwer krijgt het beeld diepte en werken de vlakken als decors met openingen die doorkijkjes bieden naar de ruimte daarachter.

In zijn ontwerp heeft Huib Fens een antwoord gevonden op de eisen zoals die in de opdrachtformulering van het CBK waren verwoord; het kunstwerk moest de Korreweg een extra accent geven en tevens als herkenningspunt gaan dienen. Voor dit beeld heeft de kunstenaar de plattegrond van de locatie als uitgangspunt genomen en deze in elkaar geschoven, verknipt en uit elkaar getrokken. Zo is, aldus Fens, de omgeving zelf tot kunst verheven.

Bron: Staat in Groningen