De Kerk van Ezinge bereiken we tussen de fietsknooppunten 66 en 47. Het is een romaanse zaalkerk, die gebouwd werd op een wierde in de 13e eeuw in Ezinge in de provincie Groningen. Ook de vrijstaande toren dateert uit deze periode.

De oorspronkelijke ingangen van de kerk zijn dichtgemetseld. Aan de zuidzijde bevond zich de ingang voor mannen en aan de noordzijde de ingang voor vrouwen.

De afzonderlijke ingang voor priesters bevond zich ook aan de zuidzijde en is eveneens dichtgemetseld. Aan de westzijde bevinden zich twee gotisch gevormde, weer dichtgemaakte, ingangen.

In het interieur bevinden zich een preekstoel en een doophek, die in het begin van de 18e eeuw zijn gemaakt door de beeldsnijder Jan de Rijk. De 18e-eeuwse herenbank is gemaakt in opdracht van de Groninger burgemeester Albert Hendrik van Swinderen. Het orgel werd volgens Karstkarel in 1793 in de kerk geplaatst door Heinrich Hermann Freytag, een leerling van Hinz. Volgens Plas dateert het orgel uit het midden van de 18e eeuw en werd het in 1868 gerestaureerd en in de kerk geplaatst door de orgelbouwer Petrus van Oeckelen.

De kerk werd in 1959 gerestaureerd en is erkend als een rijksmonument. Ook de vrijstaande toren en de tegen de toren aangebouwde woning bezitten de status van rijksmonument. Het gebouwtje bij de toren was oorspronkelijk een kosterij annex schooltje. Het gebouw doet dienst als vergaderruimte.

De kerk van Ezinge ligt op een wierde, die in de jaren 20 en 30 van de 20e eeuw gedeeltelijk werd afgegraven ten behoeve van archeologisch onderzoek door de Groninger hoogleraar Albert van Giffen. Door deze afgraving wordt de hoge ligging van de kerk op de wierde extra geaccentueerd.

Bron: Wikipedia