Zes ambassadeurs in Groningen hebben een gebouw geadopteerd uit de periode 1945- en 1970 waar zij hun oog op hebben laten vallen.

Na-oorlogs erfgoed, een tijd van optimisme en groei in tegenstelling van de tijden van nu. Vandaag de keuze van Benni Leemhuis, een altijd opgewekt raadslid van GroenLinks van Groningen koos voor de Hamrik, aan de Heinsiusstraat in de Hoogte en het gebouw wat wij ons herinneren als Lagere Technische School, en waar u voor 16 oktober uw stemkeuze kunt achter laten op lichtenruimtegroningen.nl

Het gaat Benni Leemhuis niet meteen om mooi of lelijk. Het gaat om de belevenissen en ervaringen van het gebouw die het belangrijk maken is zijn mening.

Al geruime tijd doet hij inspanningen om meer van de belevenissen en ervaringen te kunnen vertellen. Hij is op zoek naar mensen die oud-leerling zijn of als oud medewerker aangemerkt kunnen worden, maar ook naar bezoekers en gebruikers. Wie weet meer of wil iets vertellen over de Hamrik? Laat uw reactie achter op lichtenruimtegroningen.nl

Staat in Groningen beschrijft het complex als volgt:

Het schoolcomplex bestaat uit een hoofdgebouw met leslokalen, een gymnastieklokaal, werkplaatslokalen en een tweede vleugel met leslokalen. Het werd in 1957 gebouwd als Christelijke Technische School ‘Prins Bernhard’ naar ontwerp van de architect D. Broos van het architectenbureau Van Wijk & Broos uit Groningen.

Het complex is gelegen in het westelijk deel van de buurt De Hoogte (Bedumerwegwijk) in de Heinsiusstraat en vormt onderdeel van het Uitbreidingsplan De Hoogte. In 1961 volgde een uitbreiding van de hoofdvleugel, die aan de noordzijde met 6 raamtraveeën werd verlengd; bij de hoek aan de achterzijde van dit nieuwe gedeelte werd tegelijkertijd een tweede, glazen trappenhuis gebouwd dat vanaf het schoolplein toegankelijk is. Ter gelegenheid hiervan gaf de school beeldhouwer Wladimir de Vries opdracht het bronzen beeld te maken dat nog steeds bij het trappenhuis staat: het is een vrijstaand beeld van een geknielde jongensfiguur die met beide handen achter zijn lichaam op een dikke hamer rust.

De uitbreiding is – qua materiaalgebruik en detaillering – zeer zorgvuldig aangepast aan het bestaande gebouw.

Mozaïek met Pax Christi symbool

Op dit muurmozaïek zijn het Pax Christi symbool te zien en twee jongens met gereedschappen in hun handen. Het Pax Christi symbool staat voor het Christelijk onderwijs, de jongens verwijzen naar de lagere technische school waar leerlingen het ambacht van timmerman, loodgieter e.d. leerden.

De keramist Anno Smith maakte in de na-oorlogse periode voor de stad Groningen vele honderden portiekdecoraties en geveltableaus, bedoeld voor onder meer wooncomplexen, scholen, winkels en fabrieken. Niet voor niets noemen keramiekkenners Anno Smith dan ook de ‘grootste versierder’.

Smith gaf vooral alledaagse voorwerpen en taferelen weer: vissen, bloemen, spelende kinderen en werkende ambachtslieden. Door de eenvormigheid van de naoorlogse bouwstijl kreeg op deze manier toch elk portiek en elk gebouw een eigen identiteit. Herkenbaarheid is dus niet toevallig een belangrijk kenmerk van Smiths werk. Zijn opdrachtgevers wilden verder vrolijke voorstellingen die voor de bewoners begrijpelijk moesten zijn.