Kiek, stoppelveld en omplougd laand,
’t Is haarst, dat is te zain.
De oelen joagen de moezen na,
hoazen runnen over ’t terraain.

Ik zag de swaalfkes weer vertrekken,
ze namen de zummer mit.
Ain beetje weemoud vuil ik din,
omreden d’r weer ’n jaoar op zit.

De stroeken en bomen kriegen koale takken,
de wind blast zien pertij.
Zo storeg aan lopt ’t joar op ‘t ind,
we wachten op ies en snij

Willy Walters

Tekening: Angelique Boter