Iedereen in de wijk kent haar wel, Janneke Wubs. Vorig  jaar startte ze met het spelen van haar accordeon waar ze nog een vergunning voor had. Een vergroting van bijgaande foto deed de redactie haar cadeau. Nog nooit had ze zo’n mooie foto van haar zelf mogen ontvangen. Inmiddels treffen we haar elders in de wijk aan, aan het Reitdiep of in het Park Selwerd. Verdreven, want ze is niet gewenst bij de winkelcentra en dat is op zijn minst vreemd. Ergeren, ja, wie ergert zich waar aan en waarom en wie bepaald het.

Wij doen een pleidooi, mogelijk met aangepaste speeltijden, om haar terug te zien binnen het centrum van Paddepoel.

Heinz Wallich schreef in juli 2011 over auditie voor straatmuzikanten het volgende:

D66 in Stad wenst auditie voor straatmuzikanten

 Politiek getinte eis

TV Noord meldde in het dagelijkse nieuwsprogramma van heden dat de politieke partij D66 in de gemeenteraad wil voorstellen dat straatmuzikanten eerst auditie zou moeten doen voordat ze het publiek mogen teisteren met hun kunstzinnigheid, respectievelijk kunstmatigheid. Of zelfs met hun ─ helaas veel voorkomende ─ totale gebrek aan kunstgevoel. De partij wil dit omdat zoveel voorbijgangers zich wezenloos ergeren aan veel van die op straat spelende artiesten, als die betiteling in serieuze zin op hen van toepassing zou zijn, en men hen anders wellicht als die artiesten zou kunnen kwalificeren.
Terecht ergeren talrijke mensen, die gewoon een winkel willen bezoeken, zich aan het gejengel, gedoedel en andere uitingen van muzikaal onvermogen van het gros van degenen die hun kostje verdienen, en eventueel (veel) meer dan dat met een diminutief omschrevene, zullen ze dan ook waarachtig niet binnenhalen.
Een ander stuk ergernis uiten degenen die menen dat die arme mensen daar onder druk zitten te spelen en al het meestal zuur ‘verdiende’ geld aan een soort oostblok-maffiabaas moeten afgeven. Die laatste, recentelijk steeds vaker geuite, beschuldiging wordt overigens even vehement tegengesproken door mensen die zeggen iets van die scène in en om Groningen te weten.

Miniem repertoire
Hebben degenen, die zich ergeren, nu gelijk? Wel als de bron van irritatie het extreem slechte spelen is, want daar hebben we in de meeste gevallen mee te maken, evenals het zeer kleine repertoire. Hoevelen van die accordeonisten beperken zich helaas tot La Paloma, dat overigens vrijwel niets meer met het oorspronkelijke muziekstuk te maken heeft. Accordeonmuziek, in de buurt van tal van supermarkten in de binnenstad en ook nog daarbuiten, op zich is voldoende straf voor het feit dat je boodschappen doet.
Ik liet die opmerking eens vallen toen een groep muzikanten uit Roemenië mij aansprak met de vraag of ze niet speciaal voor mij en mijn hond iets zouden mogen spelen en ook bij hen de accordeon, tussen diverse andere instrumenten, aanwezig was. Ik uitte mijn misnoegen over zoveel gejammer dat voor La Paloma moest doorgaan. Die lui waren het niet alleen volkomen met me eens, maar gaven ook een uitstekende vertolking van het nummer ─ dat me overigens niet in de geringste mate interesseert ─ ten beste. Waarmee gezegd wil zijn dat er ook op straat musici te vinden zijn die wel degelijk wat kunnen.

Muziekstudenten
Dan heb ik het (nog) niet gehad over muziekstudenten die via dergelijke optredens hun muziek onder de aandacht willen brengen en daarmee tegelijkertijd ervaring opdoen. Enige jaren achtereen trad er een groep Russische koperblazers op, waarvan de meesten aan het Conservatorium in Groningen studeerden. Als je zo’n optreden afzet tegen de war sjofele harmonicaspelers, blijft er van de laatste groep niets over, ook niet als allen, die daartoe behoren, elke dag opnieuw auditie zouden moeten doen.
Dat geldt niet voor sommige eenlingen: violist of fluitist, gitaarspeler of andere solist. En of zo professioneel is of amateur, dilettant of student, speelt geen rol.

Hoe moet zo’n auditie?
Rest de klemmende vraag wie de D66-ers in gedachten hebben om de kwaliteit van de straatmuzikanten te beoordelen. Als dat adequaat moet gebeuren, kun je zoiets maar beter niet aan politici overlaten. En waar moet die auditie plaats grijpen? Op straat of binnen?
Men moet wel overwegen of men, indien kwaliteit de graadmeter is om op straat te mogen spelen, nu niet al te bevoogdend wil optreden, hetgeen nu juist bij een zich liberaal noemende partij ─ al kennen we intussen het onheil dat een zichzelf als liberaal beschouwende regeringspartij op het gebied van de cultuur heeft aangericht, en wel zodanig dat een begrip als cultuurbeulen op zijn plaats is.

Bezinning dringend gewenst
Daarom, hier en nu: bezint eer gij begint, in dit geval aan een wel erg populistisch voorstel aan de gemeenteraad.
Begrijpt u mij goed: geen enkele van die massa lieden met een accordeon zal ik ook maar één seconde missen ─ integendeel. Doch dat geldt ook voor de meeste politici als ze op enigerlei fatsoenlijke wijze verdwijnen, zelfs als dat gebeurt door het blazen van de kraaienmars