Het Rode Weeshuis of Burgerweeshuis, gelegen tussen de Oude Ebbingestraat en de Oude Boteringestraat in het centrum van Groningen, werd in 1599 ondergebracht in de gebouwen van het Olde Convent, dat na de Reductie van Groningen zijn functie als klooster was kwijtgeraakt.

De gebouwen van het Olde Convent, een vroeger begijnenklooster van Sint Clara, werd door Stad en Lande in 1599 afgestaan aan de stad Groningen om te dienen als weeshuis voor kinderen van de gezeten burgerij. Dit burgerweeshuis werd het Rode (of Roode) Weeshuis genoemd. De wat minder kapitaalkrachtige wezen werden ondergebracht in het Blauwe Weeshuis en het Groene Weeshuis, in 1673 verenigd tot het het groene en blaauwe gecombineerde diakenie-kinderhuis. De kleuren verwijzen naar de klederdracht van de weeskinderen.

Op 19 november 1599 werden de eerste weesmeesters aangesteld. Het weeshuis kon onder meer gefinancierd worden met de opbrengsten van het Sint Jurjensgasthuis in Helpman. Aanvankelijk had men slechts de beschikking over een deel van het voormalige klooster, maar in 1621 kwam het gehele voormalige kloostercomplex ter beschikking van het weeshuis. Ook werden de opbrengsten van de Groninger bank van lening, die van 1766 tot 1880 beheerd werd door de voogden van het weeshuis, gebruikt voor de exploitatie van het weeshuis. In 1752 ontving het weeshuis een aanzien vermogen uit de nalatenschap van de Groningse hoogleraar romeins recht Arnoldus Rotgers. Van 1875 tot 1885 maakte de zeevaartschool gebruik van enige lokalen in het gebouw.

Na de  Tweede Wereldoorlog verloor het weeshuis zijn bestaansrecht als tehuis voor wezen. In 1961 werd het weeshuis omgevormd tot de stichting Het Poortje, een opvanginstelling voor jongeren van 12 tot 18 jaar. De gebouwen van het weeshuis werden door de gemeente Groningen en de Woningbouwvereniging Volkshuisvesting na 1989 omgevormd tot een complex van 55 seniorenwoningen. De nieuwbouw van het wooncomplex werd ontworpen door de architect Cees Nagelkerke, die in Groningen onder meer ook De Opera (de Violenhof) heeft ontworpen. In het oude gedeelte zijn nog elementen van de vroegere kapel te zien en ook de voogdenkamer van het voormalige weeshuis is nog in standgehouden. Beide zijn echter niet voor het publiek toegankelijk. De door de Groninger gilden geschonken toegangspoort is wel te zien. Ook zijn er nog restanten te vinden van de 15e-eeuwse nonnengalerij.

(bron: wikipedia)