Mijn middelbare schooltijd liep in juni 1966 af met het mondelinge examen dat werd afgenomen in een schoolgebouw aan de rand van de binnenstad van Groningen. En, zoals verwacht, ging ik met het fel begeerde diploma naar huis en kon er worden gefeest. Aan de schoolgang waren ook de zogenaamde schooloptredens en dansavonden verbonden, waar bij lange na niet toestemming werd verkregen er heen te gaan, vaak omdat de bijeenkomsten te lang doorgingen. En als de ouders dan toch toestemming gaven dan was het voor middernacht thuis zijn. Wat dat betreft is er het een en ander veranderd in de afgelopen vijftig jaren. Schooloptredens hadden we zowel in het oude Harmoniecomplex als in de Stadsschouwburg. Hier waren het vaak klassikale optredens, bijvoorbeeld van alle 4^de klassen (er waren er vier) met familie en vrienden als toeschouwer en een klein deel van elke klas op het toneel.

Daarnaast waren er ook vele activiteiten waarbij je ook in aanraking kwam met scholieren die andere opleidingen volgden en wel tijdens de zogenaamde bijeenkomsten van de Interscolaire Bond Groningen, de ISBG. Begin april 1965 was er een dergelijk feest waarbij de jazzmuziek centraal stond in Huize Maas. De ISBG — onder voorzitterschap van de heer P. G. de Bois — omvatte de middelbare en hogere scholen van Groningen, zoals de landbouwscholen, de kleuterkweekscholen, de Academie Minerva, de Opleiding Leraressen Nijverheidsonderwijs en de diverse huishoudscholen. De Jazzmuziek diende gepromoot te worden onder de scholieren en daarvoor was ondermeer het Trio Pim Jacobs ingehuurd. Het was Pim Jacobs zelf die voor de pauze een klein uur met een jazzconcert gaf met daarbij leerzame inhoudelijke informatie.

In het Trio Pim Jacobs werd hij destijds begeleid door zijn broer Ruud Jacobs op bas, en Wim Overgaauw op gitaar. Hijzelf speelde piano. Hij liet een aantal stijlen horen, bijvoorbeeld die van de manier van pianospelen van Errol Garner. Het trio gaf verder impressies van ondermeer de stijl van wat destijds Modern Jazz werd genoemd. Ook na de pauze werd nog een half uur geluisterd naar de muziek van het Trio Pim Jacobs. De avond werd afgerond met de mogelijkheid tot dansen, begeleid door het Groninger Combo ‘The Training College Five’.

Het zal die avond, ofwel nacht, zijn geweest dat mijn oude heer om 20 voor 1 uur bij de deur van Huize Maas stond om me vermanend naar huis te sturen daar ik me niet aan de tijd van middernacht had gehouden. Terugkijkend in mijn aantekeningen bleek de volgende avond een ander belangrijk evenement plaats te hebben gevonden.

Op zaterdagavond 3 april 1965 was er een optreden van de bekende Amerikaanse jazzmusici Art Taylor en Johnny Griffin. De actieve Groninger Jazzclub ’64 had voor dit concert gezorgd. Een paar honderd, voornamelijk jonge mensen, waren in de bovenzaal van de Mambo Bar aan de Turfsingel in Groningen oor- en ooggetuige van het improviseren van drummer Art Taylor, tenorsaxofonist Johnny Griffin, bassist Jacques Schols en pianist Cees Slinger.

Een krantenbericht meldde over het optreden: ‘De twee laatstgenoemde musici. Nederlanders, bleken volledig in staat een goede, levendige ondersteuning te geven van het spel van de beide Amerikanen en daar zelfs nog iets eigens aan toe te voegen. Johnny Griffin is op het gebied van de moderne jazz behoorlijk bekend. Zijn speeltrant is die welke enige jaren terug modern was. Dat neemt niet weg dat hij boeiend musiceert. Hij speelt beurtelings fel en hard, echte bop, zoals in ‘Nights in Tunesia’, en vloeiend melodieus, met een diepe ‘sound’, die in ‘Who’s getting sentimental over you’, zowel deed denken aan het geluid van Coleman Hawkins als aan dat van Stan Getz.’

Over drummer Art Taylor schreef men dat hij een meester was op het slagwerk. De Nederlandse bassist Schols leverde een prachtige prestatie door zijn solo in het eerder genoemde: ‘Who’s getting sentimental over you’. In tegenstelling tot de bijeenkomst in Huize Maas van een avond eerder, was het publiek volop aanwezig en helemaal in de ban van de gebrachte muziek. Behalve de gastmusici speelde ook het huiscombo in de Mambo Bar: Leo de Ruiter op drums,  Freddy Rikkers op bas en Rein de Graaff op piano.

Rein de Graaff, geboren in Veendam, is alom bekend in Nederland en internationaal ook zeer gewaardeerd. http://www.draaiomjeoren.com/interviews/degraaff.html

Bron: Hans Knot