De Kazematten hier beschreven zijn in 1939 gebouwd vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in de provincies Groningen en Drenthe.

De O-lijn en de Q-lijn waren twee Nederlandse Verdedigingslinies (Weerstandslijnen). De linies liepen hoofdzakelijk via waterwegen dicht langs de Nederlands – Duitse grens en hadden niet zo zeer de taak om de Duitse troepen tegen te houden, maar meer om de opmars te vertragen dieper Nederland in te trekken.De O-lijn was de voorste lijn liep in Groningen van de Dollard via Bourtange, Ter Apel naar Barnfair en gaat verder richting Coevorden. Als de Duitsers dan eenmaal door de linie heen waren gebroken kwamen ze uit de tweede weerstandslijn de Q-Lijn

De S3 kazemat was een Nederlands ontwerp van een kazemat met drie schietopeningen. Het ontwerp was afkomstig van het Centraal Inundatie en Technisch Bureau (CITB) en kwam in 1939 gereed. De bewapening bestond uit een lichte mitrailleur type Lewis M.20, waarbij de commandant bepaalde uit welke schietopening gevuurd zou worden.

In juni 1939 bezocht de Koningin de verdedigingswerken (Haagse Courant 22 juni 1939)

De kazemat bestond uit een gevechtsruimte met een achteruitgang. In de deur zat nog een schietgat voor een geweer. De schietgaten van de kazemat waren voor het afgeven van frontaal en flankerend vuur. Ze hadden in totaal een schootsveld van 190 graden, ofwel 70 graden per schietgat en een kleine overlap.
De ongebruikte schietgaten waren afsluitbaar met een stalen luik met een dikte van twee centimeter.

Op de foto’s de Kazematten van:
Q-Lijn – Scheemderzwaag en Stadskanaal
O-Lijn – Booneschans, Wymeersterbrug, Rhederbrug, Vlagtweddersluis, Bourtange, Wollinghuizersluis, Jipsinghuizesluis, Sellngersluis, Ter Apel en Barnflair.

Bron: Bunkerinfo.      Foto’s: Jan Hendrik van der Veen 

Alle foto’s bunkers en kazermatten: klik hier.