Een glad gepolijst beeld op het Hanzeplein in de Groninger wijk Oosterpark tegenover de hoofdingang van het UMCG, wordt omringd door negen ruwe brokstukken. Helaas wordt het plein als fietsenstalling gebruikt wat niet het uitgangspunt geweest is en als een verstoring van de openbare ruimte aangemerkt kan worden. Het geheel lijkt een rotslandschap te verbeelden, waaruit een hoofd oprijst. De vijf meter hoge ‘kop’ bestaat uit negentig gestapelde blokken rood graniet. Door deze stapeling ontstaat een patroon van lijnen die lijken te refereren aan het denken van de mens en het complexe netwerk van de hersenen. Gudmundsson zei zelf over dit werk: “Mijn kunstwerken zijn geen illustratie of verantwoording van mijn gedachten. Ze mogen vertellen wat ze zijn. Het gaat puur om de uitstraling die je ervaart.”

Het Zweedse rode graniet, waarvan het kunstwerk gemaakt is, sluit volgens Sigurdur Gudmundsson aan bij de kleur van Groningen die hij altijd als ‘rood’ ervaren heeft. In de jaren zestig van de twintigste eeuw woonde de kunstenaar in Zandeweer, een klein dorpje in het noorden van deze provincie. De kleurervaring van Gudmondsson berust op de typische roodheid van de oudere bebouwing in de Groninger dorpen en steden. Omdat de vette zeeklei – de grondstof voor de Groningse baksteenfabricage – ijzerhoudend is, kreeg de baksteen die karakteristieke rode kleur.

Rond 1980 begon Gudmundsson – die aanvankelijk fotowerk maakte – met het vervaardigen van beelden die bestonden uit zware materialen als graniet en beton. Geleidelijk aan vormde zich in zijn sculpturen een aantal vaste motieven. Een daarvan is de kop zonder gezicht – de oervorm zonder individuele trekken. Andere archetypen zijn de toren, het huis en de boot.

In de jaren negentig ontwierp architect Wytze Patijn voor de ingangspartij van het UMCG een gevel die het ziekenhuis een duidelijker ‘gezicht’ gaf. Aansluitend op de architectuur droeg ook de nieuwe inrichting van de openbare ruimte bij aan de verduidelijking van de entree. Een deel van het halve maanvormige plein voor de hoofdingang werd bestemd voor een beeld. Het CBK Groningen stelde in de opdrachtomschrijving dat het kunstwerk zich moest kenmerken door een stedelijke allure en een autonome uitstraling.

Naast de gemeente Groningen leverde het UMCG een belangrijke financiële bijdrage aan de totstandkoming van dit project. Het kunstwerk werd verder mogelijk gemaakt door ABN-AMRO, Amfest en SIG.

Bron: Staat in Groningen