En dan moet je een stukje schrijven voor het laatste CasPoMor-bulletin. Best lastig om te bedenken wat daar juist in moet staan. De trouwe lezers zullen het blad erg gaan missen. Drie tot vier keer per jaar kreeg men het blad dat op het lijf geschreven was. Het ging over onderwerpen variërend van het wonen in de flat,de acties van de commissie, nieuws van Lefier, naar gedichten over het ouder worden, gezondheidszaken en de veranderende maatschappij.

Ook ik las het blad vaak uitgebreid. De teksten over Lefier, maar ook de rest. Zo kreeg ik een goed beeld van wat er leeft onder de toch wat oudere bewoners. In vond de berichtgeving over Lefier niet altijd prettig en terecht. Daar hadden we dan wel eens pittige discussies over, maar we kwamen er altijd weer uit. Want over één ding waren we het eens: de inhoud van de tekst moest kloppen, zodat bewoners weten hoe het zit. Ook moest het onze samenwerking niet in de weg staan.

In die tijd heb ik ook gemerkt hoeveel bloed, zweet en soms tranen het samenstellen van het blad heeft gekost. Als lezer realiseer je je dat niet altijd, maar het is wel degelijk zo. En daarnaast kost het blad ook veel geld. Het is dan goed je af en toe af te vragen of het allemaal nog wel waard is en of dit blad nog steeds de meeste bewoners aanspreekt. De samenstelling van de bewoners is immers veranderd en er is een nieuwe generatie senioren komen wonen. Senioren die steeds meer met de computer gaan doen.

De commissie wilde eigenlijk niet van stoppen weten en dat is logisch als je iets met hart en ziel hebt gemaakt. Maar nu is het moment van het laatste nummer toch gekomen en helaas om gezondheidsredenen. Een harde dobber voor de makers van het blad…

De commissie en Lefier zullen in elk geval voor zorgen dat u goed geïnformeerd blijft over alles wat met het wonen in de flats te maken heeft. Dit zal alleen op een andere manier gebeuren dan voorheen.

Mariëlle Kool