Een bruine sprinkhaan met sterk ingeknepen halskielen blijkt het te zijn. Gisteren in een bloemenveld nabij Midwolda namen we deze waar. Samen met een toeriste uit Hilversum die niet uitgekeken raakt over de schoonheid van onze provincie. Niet zoals op de Veluwe alles omheind met hekken, nee openheid en toegankelijk. Zelden zijn de dieren groen van boven. De vleugels steken voorbij de achterknie, vooral bij de mannetjes. De voorvleugel heeft bij de mannetjes geen verbrede rand met cellen (costaalveld). 

Gelijkende soorten
De drie soorten Bruine Sprinkhaan, Ratelaar en Snortikker lijken zeer sterk op elkaar. De mannetjes zijn gemakkelijk op geluid te determineren. De vrouwtjes van Ratelaar, Bruine Sprinkhaan en Snortikker zijn niet te onderscheiden.

Geluid
Het geluid is een kort trrt, waarbij enkele mannetjes tegen elkaar in kunnen zingen: trrt (1) – trrrt (2) – trrt (1) – trrt (2) enz. De soort werd daarom ook wel Tandradje genoemd: de zang van twee mannetjes grijpt als een tandrad in elkaar.

Habitat
De sprinkhanen zitten op allerlei grazige plekken en plekjes waar toch wat open stukken in vallen.

VoorkomenHet is een van de talrijkste sprinkhanen in Nederland. Ze zijn overal in bermen en graslanden te vinden.

Bron: Waarnemingen.nl