Als FC Groningen-trainer Erwin van de Looi nog twijfels had om De Leeuw in de basis te laten voetballen, dan zijn die nu wel voorgoed verdwenen. De speler die het vorige jaar nog de meest waardevolle voetballer was voor de Trots van het Noorden, was tot dusverre allerminst zeker van een basisplaats. In de Euroborg kreeg hij zondag echter een luid bejubelde applauswissel.

Voor Van de Looi is De Leeuw dit seizoen geen ‘zekerheidje’. Sterker nog, de oefenmeester hief de positie in het elftal op die de oud-Veendamspeler het liefste ambieert: de meest aanvallende plek op het middenveld. De trainer kan tijdens de winterstop rustig nadenken hoe hij De Leeuw volgend jaar zal gaan gebruiken. Want een ding is duidelijk: De Leeuw hoort in de basis.

Zijn neusje voor het maken van goals was al eerder bekend, maar zijn bijzondere kwaliteit is ook nog eens dat hij belangrijke doelpunten maakt. Redde De Leeuw het vorig seizoen veel punten voor de ploeg door in de slotfase van wedstrijden te scoren, tegen NEC produceerde hij de belangrijke eerste goal en ook het vijfde doelpunt dat de hoop bij veel NEC-spelers definitief de grond in boorde.

Met zijn werklust en inzet is De Leeuw ook de publiekslieveling van het groen-witte legioen. Het gepingel en de kunstjes van Tjaronn Chery vallen alleen in goede aarde als ze lukken, maar voor de zwoegende De Leeuw hebben de fans altijd wel een aanmoediging over.

Zijn geliefkoosde positie in het team mag dan opgeheven zijn, in de spitspositie is hij veel gevaarlijker en productiever dan de ‘echte’ centrumaanvallers Zeefuik, Texeira en Zivkovic. Dat laatste moet nu ook duidelijk zijn geworden bij de technische staf, want wie De Leeuw de eerstvolgende wedstrijd op de wisselbank zet, had zijn ogen zondagmiddag in zijn zak.

Voetbalanalyse van Mistersnooker