Het Pepergasthuis, officieel Geertruidsgasthuis, is een hofje in het centrum van de stad Groningen en heeft altijd bekendgestaan als het Pepergasthuis, vernoemd naar de straat waaraan het is gelegen. Hier wonen als zeshonderd jaar mensen in beslotenheid. Het is dagelijks te bezoeken. Respecteer de privacy en de rust van dit bijzondere gasthuis.
Het Pepergasthuis is in 1405 gesticht door vader en zoon Solleder. Oorspronkelijk diende het als gasthuis voor pelgrims die naar Groningen kwamen.
In de Martinikerk werd een relikwie bewaard van Johannes de Doper, dat zeer veel pelgrims naar Groningen lokte. Vanwege die bestemming werd de kapel, die in 1482 bij het gasthuis werd gebouwd, vernoemd naar Gertrudis van Nijvel, die als beschermheilige van de reiziger gezien werd.
Het Pepergasthuis verwierf veel landerijen in de omgeving van de stad, met name in Heidenschap en Beijum.. De parochiekerk van Heidenschap en de kapel te Beijum werden vóór 1500 geïncorporeerd in het gasthuis. De priester trad vermoedelijk op als dorpspastoor van Heidenschap tot afbraak van het dorpskerkje in 1589.
Na de reductie van Groningen in 1594 kreeg het complex, zoals alle katholiek gebouwen, een nieuwe bestemming. Het gasthuis werd een wooncomplex voor oudere stadjers. Groningers van 50 jaar en ouder konden zich inkopen in het gasthuis. Zij kregen dan tot hun dood niet alleen huisvesting, maar ook verzorging. De bewoners werden conventualen genoemd.
Daarnaast werd een deel van het complex ingericht als dolhuis. De arme zielen die hier terecht kwamen konden op zondag tegen betaling bezichtigd worden. In 1702 verhuisden de dollen naar een nieuw gasthuis, het Sint-Anthoniegasthuis aan de Rademarkt.
In de loop van de twintigste eeuw kwamen steeds meer woningen in het complex leeg te staan. De inkoopsom bleek steeds meer een barrière. In 1954 werd daarom besloten dat de woningen ook gehuurd konden worden, waarna de leegstand snel verdween.
De kapel is sinds 1991 in gebruik voor oecumenische diensten. In de oude eetzaal kan gehuwd worden. De woningen worden nu verhuurd door een woningcorporatie (Lefier) en zijn zeer in trek. De jongste bewoner is tweenentwintig en de oudste is achtenzeventig jaar laat men ons vandaag weten.
Het orgel is gebouwd in 1862 door P. van Oeckelen. In 1970 heeft een omvangrijke restauratie plaatsgevonden door Mense Ruiter.
(bron: wikipedia) Alle foto’s van de Groninger gasthuizen:
klik hier