(Ex)cliënten denken mee over nieuw toekomstperspectief
De ondersteuning van dak- en thuislozen in Groningen gaat veranderen. Instellingen en de Groninger gemeenten gaan daar samen mee aan de slag. In de nieuwe aanpak komt de cliënt centraal te staan. Wat is zijn problematiek; wie kan hem daarbij het beste helpen; waar kan dat het beste gebeuren en hoeveel tijd is daarvoor nodig? Uitgangspunt daarbij is de betreffende persoon met de hulp die het beste bij hem past zo snel mogelijk weer op eigen benen te zetten en een eigen plek in de maatschappij te geven. Natuurlijk zijn er mensen waarbij dit niet gaat. Voor hen is er altijd een vorm van beschermd wonen.
In de regio Groningen ondersteunt men dak- en thuislozen met veel energie en betrokkenheid, maar er is onvoldoende samenhang in de manier waarop de betreffende personen benaderd worden. Dat is een belangrijke conclusie uit het rapport ‘Samen werken aan duurzaam herstel; Naar een herijking van de Maatschappelijk Opvang in Groningen’ van onderzoeksbureau Andersson Elffers Felix (AEF). Samen met betrokken organisaties, gemeenten en (voormalige) cliënten is de maatschappelijke opvang in Groningen doorgelicht en is er een nieuw toekomstperspectief ontwikkelt.
Ton Schroor, wethouder Zorg en Welzijn van regiogemeente Groningen: “We, instellingen en gemeenten, zijn enthousiast over de nieuwe weg die we inslaan. We krijgen er energie van. Dat was ook tijdens de werksessies heel zichtbaar. Ik zie het traject dan ook met vertrouwen tegemoet’.
De komende tijd zal er gekeken worden naar de rollen van de betrokken partijen. De gemeente Groningen zal als centrumgemeente de regie meer naar zich toe trekken, maar wel in nauw overleg met de andere gemeenten en de instellingen. Gemeenten en aanbieders van opvang gaan prestatie afspraken maken die gericht zijn op preventie en terugkeer in de maatschappij. Ook komt er een centrale toegang, één intakepunt, voor nieuwe cliënten. Dit voorkomt dubbelingen bij de instellingen. Er gaat gewerkt worden met één zorgplan per cliënt en (ex)cliënten zullen gemobiliseerd worden om advies te geven en als buddy/vertrouwenspersoon voor cliënten te fungeren.
Bij maatschappelijke opvang (MO) gaat het om mensen met ernstige beperkingen in hun zelfredzaamheid en (dreigende) dakloosheid. Veelal is daarbij sprake van armoede, werkloosheid, verslaving en/of gedrags- en relatieproblemen. Doel is om te voorkomen dat mensen in deze situatie terecht komen of verder afglijden.