We kunnen de grutto weer welkom heten. Vanmorgen een tiental mogen waarnemen op de Koningslaagte, een streek aan de noordkant van de stad Groningen.  De grutto’s zijn na hun lange trekreis vanuit Afrika en Zuid-Europa weer in Nederland aangekomen. Ze verzamelen zich op plekken waar ze goed kunnen eten en rusten. Op deze populaire plek zal het dan ook niet lang duren dat er honderden zijn om op deze drassige plek samen  uit te rusten en goed te eten, voor ze aan het balts- en broedseizoen beginnen. 

Dat bescherming van de grutto keihard nodig is, staat als een paal boven water. In 1960 was de grutto nog een algemene vogel met circa 120.000 paren, in 2011 waren er nog maar 40.000 paren over en afgelopen jaar al minder dan 30.000. De afgelopen twee jaar kwamen er elk jaar veel minder dan 4.000 kuikens groot in Nederland. En dat terwijl er ruim 10.000 jongen nodig zijn voor een stabiele populatie. Het rekensommetje is simpel: het gaat dus razendsnel achteruit. Als deze trend zich doorzet, sterft de grutto op den duur uit in Nederland. Dat willen we natuurlijk niet laten gebeuren.

De grutto is niet voor niets onze nationale vogel. Het is de enige vogelsoort die bijna uitsluitend in Nederland voorkomt. Het grootste deel van de wereldgruttopopulatie broedt hier. Nederland heeft dus een bijzondere verantwoordelijkheid voor deze markante en fraaie weidevogel.