Het loopt langzamerhand de spuigaten uit en dan hebben we het over het wijkteam van Paddepoel. Een club mensen van gemeente en woningcorporaties die de NLA gelden beheren en verdelen in de wijk onder het motto “Mensen maken Paddepoel”. Laat ik voorop stellen dat de gedachte een hele goede gedachte is maar dat bij de uitvoering grote vraagtekens gezet kunnen worden.
Een voorbeeld zoals gisteren waar de tweede Paddepoel dialoog plaatst vond in De Fontein aan de Eikenlaan in de wijk Selwerd. Het thema van de avond: Help waar moet ik zijn, alsof we in deze tijd niet overvoerd zijn van de informatie over de vele instituten als meldpuntoverlast etc. moest het wijkteam zo nodig een thema-avond organiseren met als resultaat; vijf bejaarde bezoekers en een kleine dertig afgevaardigden van organisaties.
Ondanks een aantal positieve zaken houdt dit team achter gesloten deuren een instituut in stand die over gelden beschikt en verdeeld voor onze leefomgeving en waarover we met elkaar niet van in kennis gesteld worden respectievelijk prioriteiten aan kunnen geven. Geen enkele deskundige die op staat en zich bedenkt zich bij verenigingen te oriënteren om behulpzaam te zijn voor het duwtje in de rug wat zonodig is of plannen maken voor een verandering van de wijken en hier tijd in stoppen om wel een dialoog tot stand te brengen. Wat biedt Paddepoel voor de aankomende jongeren en wat kunnen we hiervoor ontwikkelen?
Nee, als je bij het vuur zit warm je je het best. Een wijkraad hoeft maar te roepen en er is weer geld voor de wijkkrant of voor het in stand houden van haar knullige wijksite(s). of een overbodige vergaderlocatie. Multiculturele feesten hebben wat mogen kosten en heeft niet de cohesie binnen de wijk vergroot. Maar weer flyeren of grote advertenties zetten, laten zien waar we mee bezig zijn.
Nee, tijd voor een echte diagloog. De bezem er door. Op evenementen waar de sportvereningen zich presenteerden, niemand aanwezig van de institututen. Nee, een kleine twintig sportverenigingen voor het binden van de wijk waar geen aandacht aangegeven wordt. Geen bezoekers kent, kortom er is veel mis. Het initiëren van initiatieven leidt tot niets en om de onderlinge samenhang zoeken is vloeken in de kerk.
Nee, mensen en verenigingen die het nodig hebben moeten bedelen en bij anderen worden de emmers gevuld en organiseert men avonden om bevestigd te krijgen dat dertig vertegenwoordigers van instanties binnen de wijk aan vijf bejaarde bezoekers gaan uit leggen: HELP WAAR MOET IK ZIJN.
Tijd voor verandering.