Afgelopen vrijdag 5 november, openden wethouder Glimina Chakor en gedeputeerde Mirjam Wulfse de tentoonstelling Sponsland. Deze staat gedurende het festival Let’s Gro op de Grote Markt in een markante glazen kas. Ontwerpbureaus hebben een impressies gemaakt van plekken in de stad en de provincie, waarop te zien is hoe deze er over honderd jaar uit zouden kunnen zien. 

Groninger landschap is een bijzonder landschap: rijk en oud. Het veranderende klimaat zorgt hier voor grote opgaven. Hoog tijd voor actie. Maar hoe ontwerp je voor een veranderend klimaat? En welke oplossingen passen in dit eeuwenoude landschap? Dat was de vraag die ten grondslag lag aan de ontwerpmanifestatie Sponsland.

Acht landschapsarchitecten uit binnen- en buitenland gingen de uitdaging aan. Ze studeerden op een even groot aantal opgaven. Deze bevinden zich alle in een spreekwoordelijke (dikke) taartpunt tussen Schiermonnikoog en Zuidlaren. Grofweg gaat het om het stroomdal van de Drentsche Aa en de Hunze: de rivieren die Groningen voor een belangrijk deel hebben gevormd. In deze taartpunt komen we zo ongeveer alle landschapstypen tegen die we ook elders in de Waddenregio aantreffen: van kleigronden en veenafgravingen tot het zand van de Hondsrug.

Juist die variatie maakt de uitsnede zo bijzonder. Hier kunnen heel veel relevante opgaven manifest gemaakt worden en voorzien van een oplossing of ten minste een inspirerende denkrichting. En daarvan kunnen niet alleen andere plekken langs de Nederlandse, Duitse en Deense Waddenkust profiteren. Ook voor andere delta’s in de wereld kan het van grote waarde zijn.

Foto’s: Jan Hendrik van der Veen