‘Ik verbouw je hersens’
Tien oktober 2013. Zo’n dag waarop Bastiaan denkt: Laat ik eens een zak kroepoek stelen bij de supermarkt. En een doos koeken. In de supermarkt kennen ze hem. Hij komt wel vaker stelen. De manager doet dan aangifte bij politie, politie pakt hem op, Bastiaan komt dan voor de rechter, moppert brutaal, zit een tijdje, komt weer vrij, etc. etc.
Elk jaar opnieuw
Het is een ‘bekende’ in de zittingszaal. Je herkent hem aan zijn postuur. Zuchtend wandelt hij de zittingszaal binnen. Op elke vraag die de rechter hem stelt krijg ze een zucht, een snauw en een grauw. Natuurlijk klopt er geen ruk van wat de rechter zegt. “Het is allemaal omgedraaid! Dat zeg ik! Ik heb niet gedreigd, ik heb die zak met kroepoek gewoon weer op de toonbank gelegd en ben daarna vertrokken. En dan nog even dit: Ik ga niet alles twintig keer herhalen. Dan weet je dat even.”
Op de vraag of het klopt dat hij winkelpersoneel heeft bedreigd met een bijl antwoordt Bastiaan een zuchtend; “Nee-hee!… Manmanman. Tjongejonge. Hoe haal ik nou een bijl uit mijn rugzak, man. Nou?”
Brutaal
Bastiaan zou na vertrek uit de winkel een bijl tevoorschijn hebben gehaald. Daarna zou hij het personeel hebben bedreigd met de woorden: “Ik maak je hersens kapot!” Het personeel bleek van schrik. Getuigen verklaren dat ze hebben gezien en gehoord dat de man in kwestie zou hebben geschreeuwd: “Ik ga nergens heen, gaan jullie zelf maar weg. Ik maak je dood!” Geen enkel woord van de rechter raakt hem. Hij leunt achterover en kijkt ongeïnteresseerd naar links en naar rechts. Nu ben ik geen rechter maar ik weet dat ik onmiddellijk iets zou hebben gezegd van zijn brutale houding en zijn grote mond. Tenenkrommend vervolgt hij zijn boosheid.
Niets klopt
Hij zou een elektrische fiets hebben gestolen en daar klopt ook niets van. Hij zou een brommer hebben gestolen en deze hebben aangeboden. Klopt ook niet. Hij zou hebben gedreigd en geschreeuwd. Hoe kom je daar nou bij? “Ik doe niet aan verkopen van fietsen of zo.”, eindigt hij zijn verklaring in de zittingszaal. Armen over elkaar. Zucht. “En nu ik hier toch zit. Die blikjes Baco heb ik ook niet gestolen, die had ik namelijk al bij me. En waarom krijg ik die niet terug? Nou?”
Bastiaan is boos. Dat is hij snel. De rechter probeert het nog maar eens een keer. Waarom hij deed wat hij deed. Bastiaan: “Moet jij eens kijken wat ze mij allemaal hebben geflikt!” Op de vraag wat hij eigenlijk vindt van zijn leven, zegt Bastiaan voor het eerst rustig: “Ik ben er wel klaar mee.”
De eis is voor de tweede keer ISD of drie maanden cel met aftrek voorarrest. Korte cursus fatsoen, zou dat in het pakket zitten?
Uitspraak 23 januari