De kuifeend (Aythya fuligula), we zien hem regelmatig in de vijvers van park Selwerd, is een middelgrote duikeend, die voornamelijk opvalt door de afhangende kuif op het achterhoofd, vooral bij het mannetje.
Kenmerken
Een volwassen exemplaar is ongeveer 45 centimeter groot (van snavelpunt tot staartpunt) en is daarmee ongeveer even groot als de topper. De naam danken de dieren aan de kuif, die zowel het mannetje als vrouwtje hebben. De kuif van het mannetje is veel groter en hangt af. Die van het vrouwtje is bescheiden maar duidelijk zichtbaar.
De donkerbruine kuikens, die slechts een paar lichtere, symmetrisch geplaatste, vlekken hebben en een gele buik, vallen op door grote sterke snavel en grote voeten, die relatief ver naar achteren zijn geplaatst als bij een zwaan. Ze lopen, mede daardoor, rechter op dan de kuikens van de gewone wilde eend die het lijf vrijwel horizontaal houden tijdens het lopen.
Ook in het jeugdverenkleed, dat na zo’n drie weken door het dons begint te breken en na zo’n tien weken vrijwel af is, is zichtbaar of het om een woerd of een eend gaat. Het verenkleed van de woerd is dan al vrij licht gekleurd op de flanken en bijna zwart op de rug. De eenden hebben een chocoladebruine kop en flanken, moccakleurige vleugels en een grijs-witte buik. Tegen de eerste winter zijn beide geslachten op kleur. De woerden hebben dan de helderwitte flanken en zwarte kop en rug. De kop laat een donkerpaarse gloed zien en de kuif is ook ontwikkeld. De eenden hebben dan een witte buik en een lichtere vlek aan de basis van de snavel. Vergelijkbaar met die van de topper-eendenvrouw maar minder uitgesproken. Beider snavels zijn dan grijs met een zwarte punt.
De kuifeend is een duikeend en brengt het grootste gedeelte van de dag door op het water waarbij hij langdurig duikt op zoek naar voedsel (slakjes, algen, schelpdiertjes, waterplanten) en hij is daarbij niet kieskeurig. De sterke en vrij scherpgerande snavel, met een flinke verharde punt aan het eind, draagt bij aan de stroomlijn onder water maar maakt het bovendien gemakkelijker om snel voedsel te kunnen oppikken of afbijten. De ver naar achter geplaatste voeten dragen bij aan een betere voortstuwing op en onder water maar maken het lopen op land wat moeilijker. Vandaar dat deze eenden minder aan land komen dan andere soorten eenden. Ze komen vrij veel voor op sneller stromend water van rivieren, waarbij ze moeiteloos tegen de stroom inzwemmen om op exact dezelfde plek op het water te kunnen blijven, maar ze voelen zich net zo thuis op rustiger meren.
De kuifeend is een goede vlieger en laat een opvallende witte streep zien in de uitgeslagen vleugels.
Bron: Wikipedia