Vandaag tijdens een rondje door het Lauwersmeergebied, ter hoogte van de kazerne zag onze natuurfotograaf Fred van Maurik een koppie van een roerdomp boven het tallud van een sloot uitsteken en wat je dan doet is de auto even parkeren om een foto te maken van dit bijzondere moment. De roerdomp die zie je niet vaak.  Auto geparkeerd en vanuit het raampje geprobeerd om het koppie er op te krijgen….

Totdat er een auto voorbij kwam… weg was de Roerdomp… tenminste…. hij vloog langs mijn kant van de auto en ik op goed geluk…. klik klik klik, zonder door de zoeker te kijken.. Met dit resultaat.

Hoewel de roerdomp niet zo groot is als de verwante blauwe reiger, is ook de roerdomp een forse vogel. Door het goed gecamoufleerde verenkleed en doordat de roerdomp zich nauwelijks buiten het moeras begeeft, wordt de vogel echter zelden gezien. Bij gevaar neemt de roerdomp de zogenaamde ‘paalhouding’ aan, waarbij de vogel de kop en de hals omhoog richt en daardoor vanwege de zwarte lengtestrepen nauwelijks van het riet te onderscheiden is. Dit effect wordt nog versterkt doordat de vogel de kop met de bewegingen van het riet mee beweegt.

Hoewel de roerdomp zich maar zelden laat zien, is de roep van het mannetje in de broedtijd regelmatig te horen. De roep is een laag en diep whoemp, dat doet denken aan het geluid van een misthoorn en tot op kilometers afstand te horen is.

Vroeger was de roerdomp in Nederland veel talrijker, maar met name door het verdwijnen van de grote, uitgestrekte rietvelden is de vogel tegenwoordig grotendeels verdwenen.

Bron: Fred van Maurik en Vogelvisie