Nog nooit heb ik tijdens een zitting zo vaak een verdachte horen zeggen dat hij de veroorzaakte schade gaat vergoeden. Roelf (42) kan er wat van. Wel tien keer meldt hij dat hij de schade gaat vergoeden. ‘Nou, dan. Dan is het toch klaar?’ zegt Roelf. Vergoeden of niet, er ligt een strafzaak op tafel die moet worden behandeld. Roelf is een gevaar voor zichzelf en een gevaar voor de maatschappij, zeggen deskundigen. Hij is een junk van het type: erg.
Hij wordt geboren in Amsterdam. Hij woont, tot hij afglijdt, in St. Johannesga (fr.). Daar mag hij van de burgemeester niet meer wonen. Hij heeft er teveel gedaan. De maat is vol.
Vandaag moet Roelf terecht staan voor vernieling in het Martini ziekenhuis in Groningen, en voor bedreiging richting een hulpverlener van de kliniek voor forensisch psychiatrische patiënten (FPK) in Zuidlaren, waar Roelf is opgenomen.
Wat wil nu het geval. Roelf is al jaren verslaafd en hij heeft ernstige psychiatrische aandoeningen. Hij is schizofreen, en probeert al jaren af te kicken van harddrugs. Hij is gebruik- en methadon moe. Hij spaart 38 stuks pillen op, om ze allemaal in één keer in te nemen. Hij is er wel klaar mee. Van gevangenis naar kliniek en vice versa: Roelf trekt het niet meer.
Hij slikt de pillen door op 24 november van het vorig jaar. In plaats van doodgaan, wat aanvankelijk de bedoeling was, wordt hij agressief. Tegen iedereen om hem heen. Ook tegen een hulpverlener die de zaak juist inschat en een ambulance belt. Op de brancard gaat het mis. Hij schreeuwt tegen de hulpverlener dat hij een pistool gaat kopen en ze allemaal dood gaat schieten. In het ziekenhuis graait hij de eerste de beste computer van de balie en vernielt het ding, en ook de computerarm. Ook bedreigt hij daar hupverleners met de dood. De hulpverlener van de kliniek in Zuidlaren doet aangifte van bedreiging. Bedreigen van hulpverleners, dat wordt hoog opgenomen in het strafrecht. De dienstdoende aangever spreekt van een ‘zeer agressieve situatie’.
De verslaafde veertiger heeft last van innerlijke chaos, zijn schizofrenie is een groot probleem en behandelen? ‘Dat redt hij niet ambulant’, zeggen psychiaters en andere deskundigen. Mede daarom werd Roelf destijds in Zuidlaren geplaatst. Eerdere trajecten onder de strafrechtelijke paraplu haalden niets uit.
De officier acht de vernieling en de bedreigingen bewezen, en zet hoog in. ‘Een forse straf lijkt me hier op zijn plaats. Langer toezicht is weinig zinvol’, oppert de officier. Ze eist drie maanden cel. Als het aan het openbaar ministerie (OM) ligt, moet Roelf ook een eerder opgelegde voorwaardelijke straf van drie maanden alsnog uitzitten. Een optelsom van in totaal zes maanden cel hangt hem boven het hoofd.
“Ik moet dus gewoon de rest van mijn leven in de gevangenis of in de kliniek doorbrengen?” moppert Roelf. De rechters moeten nog uitspraak doen. Dat doen ze over twee weken. Hij krijgt wel het laatste woord. Of er iets is wat hij nog wil zeggen.
Roelf probeert te redden wat er te redden valt. ‘Kan het misschien zijn dat ik die bedreigingen naar mijzelf uitte? Naar de mensen in mijn hoofd? Ik bedoel: ik ben tenslotte schizofreen?’
Uitspraak over twee weken.
Bron: Karin Smalbil