I kill you’

Deze tekst doet misschien denken aan de buikspreekpop waarmee Jeff Dunham het karakter van Achmed -the dead terrorist- tot een beroemdheid maakte. Het is ook de tekst van een scenario dat plaatsvond op de zevende verdieping van een flat in Groningen. Het is een flat waar meerdere mensen een verdieping delen en waar kamers met elkaar verbonden zijn door een huiskamer en een keuken. Het is de flat waar twee mensen zwaargewond liggen. Twee feiten worden de 39-jarige Pablo ten laste gelegd; Een poging moord op zijn naaste buurman en een poging doodslag op zijn overbuurman. Pablo (een uitstekend Nederlands sprekende Italiaan) vertrouwt in de dagen voorafgaand aan het drama zijn levensgeschiedenis toe aan papier en doet aangifte tegen zijn broer. Het waarom is niet helder.

Het is 30 oktober 2013, vroeg in de ochtend.

“Ik ben wakker geworden, ik ben naar het toilet gegaan. Daarna heb ik mijn handen gewassen. Mijn huisgenoot kwam binnen. Ik heb hem geslagen en gestompt zonder aanleiding. Ik heb geen idee waarom.”

Hij moet dood en ik ben Jezus

Na reanimatie, drie operaties en een klaplong verklaart Cees, de man die het ternauwernood heeft overleefd, dat hij op die ochtend Pablo ziet zitten op de gezamenlijke bank. Dat is best vreemd want dat doet hij overdag nooit. Pablo is meestal op zijn kamer te vinden. Eenmaal in de keuken wordt hij bij zijn nek gegrepen door Pablo. Cees kijkt opzij en ziet een mes. “Hij greep me om mijn keel en riep: ‘I kill you!’ Ik zag kans te vluchten naar de woning van mijn overbuurman. Daarna herinner ik me alleen wat flitsen. Meer niet.”  Later blijkt dat Cees zes keer is gestoken. De overbuurman(Jack) hoort lawaai, opent zijn voordeur en ziet Cees op hem af komen om veiligheid te zoeken. Jack hoort Pablo vijf keer roepen dat hij dood moet. Cees rolt de woning van Jack binnen. Jack probeert Pablo tegen te houden. Er volgt een worsteling waarbij Jack probeert Pablo te kalmeren. “Ik zeg nog tegen hem; Ik ben je overbuurman, joh. Ga maar naar je eigen kamer en geef mij dat mes nou.” Dat doet Pablo. Jack sluit zijn deur en draait hem voor de zekerheid op slot. Hij hoort Pablo tegen zijn deur trappen en roepen: “Hij moet dood! Ik ben Jezus!” Jack blijkt tijdens de worsteling drie keer te zijn gestoken.

Vitale delen

De woning wordt met toestemming van de rechter commissaris doorzocht op sporen en DNA-monsters. De forensisch arts geeft aan dat de messteken toegebracht aan Cees naast de vitale delen, voornamelijk het hart, zaten. Dit had de dood tot gevolg kunnen hebben. Door het koelbloedige optreden van Jack kon accuraat worden opgetreden en kon Cees door tussenkomst van medische hulpdiensten worden gered. Pablo verklaart dat hij weet dat hij zijn buurman Cees nog heeft omhelst met de woorden: ‘Het komt wel goed.’ Hij komt ter zitting uiterst adequaat en intelligent over. Hij luistert geïnteresseerd naar de voorgelezen slachtofferverklaring en knikt af en toe alsof hij goed weet wat hij heeft aangericht. Hij draait zich om en zegt tegen de rechter: “Hoe dit heeft kunnen gebeuren, ik weet het echt niet. Ik was een acteur. In mijn script stond wat ik moest doen.” Juist omdat hij zo goed en betrouwbaar overkomt, zeggen deskundigen, zijn façades niet goed zichtbaar.

Straf, langdurige opname op TBS

Pablo is niet eerder met politie en justitie in aanraking geweest. Volgens deskundigen zou TBS na één keer psychotisch te zijn geweest de bekende  ‘vlieg met een hamer doodslaan’ zijn. Ware het niet zo dat Pablo medicatie weigert. Hij ziet daar het nut niet van in. Al is hij psychotisch, heeft hij waanideeën en leeft hij in een paranoïde waanstemming. Pablo is schizofreen. Hij zou ten tijde van het de feiten niet voldoende inzicht hebben gehad in zijn handelen. Zijn contact met de realiteit is verstoord. Een psychoot handelt niet naar normale waarnemingen. De heldhaftige Jack heeft geen idee dat een psychotisch persoon overhalen naar zijn eigen huis te gaan, aan Pablo uitgelegd had kunnen worden als; Hij zit ook in het complot, hij moet ook dood. Om psychoses te verdrijven moet onderzocht worden waar ze vandaan komen. Pablo heeft geen oren naar TBS. “Maar als dat de uitspraak zal zijn dan zal ik dat ondergaan.”, zegt hij uiterst kalm en helder.

Ontslag van alle rechtsvervolging

Volgens de officier van justitie is opzet in casu bewezen. “Hij stak hem in hals en hartstreek met de woorden; I kill you.” Omdat Pablo ten tijde van deze incidenten in een zeer psychische vorm van psychose verkeerde wil hij overgaan tot ontslag van alle rechtsvervolging (OVAR) en eist hij TBS met dwangverpleging. ”Hij zal goed  moeten worden gemotiveerd medicatie te gebruiken. Bij TBS is therapietrouw en maximale behandeling gewaarborgd. Het algemeen maatschappelijk belang gaat voor.” Pablo’s raadsman houdt het kort: “Mijn cliënt is niet toerekeningsvatbaar.” Pablo wenst de slachtoffers sterkte met alles en biedt in zijn laatste woord zijn excuses aan.

Sterkte met alles

Zodra een verdachte opstaat om de zittingszaal te verlaten kijk ik naar houding, gedrag en manier van lopen. Pablo vertrekt weer naar het Pieter Baan Centrum voor de uitspraak over twee weken.  Hij is lang en mager. Hij houdt zijn hand voor zijn buik als hij opstaat. Even lijkt het alsof hij een buiging wil maken voor de rechtbank. Keurig zwart krullend haar, absoluut nette kleding en in taal en antwoord komt hij intelligent over. Van ‘niets aan de hand’ naar volledig losgeslagen. Van universiteitsstudent naar TBS met dwangverpleging. Van uw en mijn buurman naar een psychotische persoon die een rol vertolkte in een film. Die van moordenaar.

Lees ook: Soorten TBS.

Bron: Karin Smalbil