Vandaag heeft Wytze van der Gaast aan de Rijksuniversiteit Groningen zijn proefschrift over klimaatverandering verdedigd. Wytze, die als student al in Paddepoel woonde en inmiddels met zijn gezin al weer meer dan 10 jaar in de Neptunusstraat woont, heeft onderzocht hoe landen met elkaar afspraken maken over maatregelen om uitstoot van CO₂ te verminderen.

Het proefschrift beschrijft hoe meer dan 190 landen al bijna 25 jaar met elkaar onderhandelen over klimaatbeleid. In het begin was dat lastig omdat er wetenschappelijk nog niet veel bekend was over opwarming van de aarde en hoe dat het klimaat verandert. Inmiddels is er veel meer kennis opgedaan en proberen landen een nieuwe internationaal klimaatverdrag af te spreken om verdere opwarming van de aarde tegen te gaan. Deze onderhandelingen moeten eind dit jaar klaar zijn tijdens de klimaattop in Parijs.

Het proefschrift van Wytze van der Gaast legt uit hoe deze onderhandelingen verlopen. Sommige landen zijn heel serieus, terwijl andere landen liever de kat uit de boom kijken. Voor sommige landen zijn klimaatmaatregelen duurder dan voor andere. Bepaalde landen kunnen van klimaatbeleid profiteren omdat ze veel kennis hebben van schone technologie en die kunnen exporteren. Ook kan het veel uitmaken wie of welke partij de leider is van een land. Omdat landen zoveel van elkaar verschillen is het bij klimaatonderhandelingen belangrijk om niet te snel tot een akkoord te willen komen, maar te proberen met meerdere kleine (zij)stapjes het klimaatdoel te bereiken.

Klimaatverandering

Inmiddels is veel bekend geworden over de risico’s van opwarming van de aarde als gevolg van de uitstoot van broeikasgassen. Toenemende droogte in sommige ontwikkelingslanden, hevige neerslag in andere delen van de wereld, stijging van de zeespiegel en woestijnvorming in Zuid-Europa, uiteindelijk loopt iedereen het risico de gevolgen van klimaatverandering zelf te voelen. Om dit tegen te gaan hebben klimaatwetenschappers geadviseerd de opwarming van de aarde te beperken tot 2^oCelsius. Dat doel kan bereikt worden als de wereldbevolking vanaf nu niet meer van 1000 miljard ton CO₂ (en andere broeikasgassen) uitstoot. Met de huidige uitstoot van 55 miljard ton per jaar, gaat de wereld waarschijnlijk al binnen twintig jaar door die grens heen. Het doel van de klimaattop van Parijs is om nu al te beginnen met uitstootvermindering, zodat de wereld meer tijd heeft om toe te werken naar een samenleving die op termijn nog maar zeer weinig CO₂ uitstoot.

Eerder publiceerden wij over JIN over de betrokkenheid van de groene revolutie MKB  klik hier