Deze galerij bevat 6 foto's.
Zo af en toe bezoeken we het mooie natuurgebied Lauwersmeer.Een visje bij Visser Vis blijft niet achterwege. Dit keer een kleine verrassing. De scharren die gedroogd worden. Het is al een hele oude traditie die bijna nergens meer bestaat, maar … Lees verder
Deze scholekster fotografeerde ik vorige week nabij de haven van Lauwersoog. Scholeksters zijn vrij stevig gebouwde, zwart-witte steltlopers die algemeen in het binnenland kunnen worden aangetroffen. De grootste aantallen bevinden zich in het Noorden en Westen van het land, de Veluwe, Zuid-Limburg en Flevoland huisvesten nauwelijks Scholeksters. Opvallend is dat scholeksters vaak allemaal dezelfde kant op zitten, zodat ze elkaar niet hinderen wanneer gevlucht moet worden voor naderend gevaar. Om dezelfde reden wordt altijd een onderlinge afstand van ongeveer een meter gehandhaafd. De snavel van een scholekster is handig om in het wad naar mossels en kokkels te zoeken en ook om ze te openen en het schelpdiertjes eruit te eten.
De snavel slijt wel erg hard van al dat harde materiaal. Gelukkig groeit hij ook snel weer, ongeveer 0,4mm per dag. Als de snavel niet zou slijten dan zou hij doorgroeien en op den duur krom worden. Dit gebeurt bijvoorbeeld bij scholeksters die in gevangenschap leven en hun snavel niet goed kunnen gebruiken en dus niet goed kunnen afslijten. De snavel van de scholekster slijt op het wad trouwens sneller dan op het land. In de zomer, als hij veel op het wad is, heeft de scholekster een kortere snavel dan in de winter, wanneer hij voedsel zoekt op het land.
Meer foto’s over vogels vindt u op onze vogelsite: klik hier
De alk, die ik recentelijk heb waargenomen in de haven van Lauwersoog, is een opvallende vogel met een zwarte bovenzijde en een witte onderzijde. De vogel lijkt op de zeekoet, maar heeft een grotere snavel met een witte dwarsstreep.
In de vlucht is de alk te onderscheiden van zeekoeten door het ontbreken van een zwarte okselvlek. Bovendien steken de poten van de alk in de vlucht niet tot voorbij het einde van de staart. Zwemmend houdt de vogel de snavel vaak omhoog.
De alk is een typische zeevogel, die alleen in de broedtijd op het land aan te treffen is. De vogel broedt op rotswanden langs de Noord-Atlantische kust, waaronder de kusten van Noorwegen, de Britse eilanden en Frankrijk. De alk legt per broedsel slechts één ei. Het pasgeboren jong laat zich na ruim twee weken uit het nest vallen. De winter wordt op volle zee doorgebracht, waaronder ook de Noordzee langs de Nederlandse kust, maar niet in zulke grote getallen als de zeekoet.
Een uitgebreide foto’s over vogels vindt u op onze natuur site: klik hier