Het is vandaag dé dag. In augustus van het vorig jaar was je hier ook in de rechtbank maar vandaag komt het er op aan. In de maanden die zijn verstreken zijn getuigen gehoord. De moeder van je dochter, je dochter zelf. En jij ook. Het gaat om mishandeling van je dochter en dat moet je – jij kan dat- flink verdedigen. Je dochter liegt namelijk. Vind jij. En je vrouw. En een handjevol kennissen. Ze liegt over een blauw oog, een plek op haar armen en benen en helemaal over het uit bed sleuren waarvan je ook beticht wordt. Lees verder →

Als ik een rechtszaak beschrijf, dan kun je er niet omheen dat daar, áchter zo een zaak, veel personen –ongewild- bij zijn betroken. Niets vermoedende wandelaars, omstanders, familie, een toevallige voorbijganger. Iedereen met een beetje geheugen haalt zich snel een bepaald voorval voor ogen waar hij of zij ooit getuige van was of waar hij of zij de gevolgen van ondervond. In deze zaak gaat het om aanranding en beroving. Lees verder →

Het duurt even voor hij bekent, de 76-jarige opa, aan wie je als ouder je kind toevertrouwd. Opa en oma passen wel eens op, in het huis boven Groningen. De dan 8-jarige kleindochter gaat vaak en nietsvermoedend bij opa op schoot zitten. Opa drinkt wel eens. Ook wel eens iets te veel. Opa kriebelt dan wel eens aan het been van de kleindochter. En ook wel hoger. En nog hoger. Hij strijkt ook langs haar vagina en op de plek waar later haar borsten moeten gaan groeien. Ook steekt hij een wel een vinger ‘daar’. Lees verder →