Het kleine kopje in de krant
Soms lees je er overheen; ‘Winkeldiefstal bij slijterij’. Het is het kleine kopje in de krant waarbij je niet vermoedt dat deze diefstal wel eens gepleegd zou kunnen zijn door een ooit zeer vermogend man. Hij is 31 jaar, ik noem hem gewoon Willem.

Hij mag zich in spijkerbroek en fleece-vest met gympen voor de rechter gaan verantwoorden voor een drietal feiten waarvan hij wordt verdacht, waaronder mishandeling. Op het moment dat hij wordt opgepakt liggen de flessen drank om hem heen. Flessen drank die hij heeft gestolen uit een zalencentrum een aantal weken nadat hij zijn vriendin zou hebben mishandeld. Met deze vriendin zou hij geprobeerd hebben drank te stelen uit een slijterij maar dat mislukte. De verkoopmedewerker wilde graag in zijn tas kijken en dat wilde Willem in geen geval. Er ontstaat rumoer. Het loopt uit de hand. Willem geeft toe op die dag al flink beschonken te zijn geweest. ‘Ik gebruikte in die tijd veel drank en GHB. En daarvan word ik heel gevaarlijk.’

Mishandeling
Na inname van drank en GHB zou Willem niet hebben geschuwd op zijn vriendin te gaan zitten tot ze bijna stikte. In het rapport staat dat hij haar heeft gestompt, geslagen en haar tegen de ribben zou hebben getrapt. Hij zou met zijn knieën op haar gezicht hebben gedrukt en ga zo maar door. Poging tot zware mishandeling. Willem is al een aantal malen verdacht van winkeldiefstallen. Wetende dat er controle kan plaatsvinden in een winkel omdat de eigenaar zijn eigen spullen gewoon niet laat stelen. Bij verdenking mag controle plaatsvinden, daar is niets onnodig grievend aan. Omdat Willem agressief wordt, leidt dat alleen maar tot nog meer verdenkingen.

Klinieken
Geboren vlakbij Leiden, sinds juli 2013 woont Willem in de provincie. Vanaf zijn 20^e drinkt hij.  Na zijn 23^e levensjaar heel veel. Vanwege van alles in zijn hoofd. In diverse afkickklinieken was hij cliënt, zelfs in Schotland. Afkicken van de drank? Het mocht allemaal niet baten. De officier van justitie neemt geen blad voor de mond. Ze noemt zijn verhaal ongeloofwaardig. Hij zou zich niets herinneren van de mishandeling van zijn vriendin, de foto’s liegen er niet om. Wanneer de rechter op de persoonlijke omstandigheden van Willem ingaat hoor ik iets waarbij ik denk: Hoe is dit mogelijk. Willem verloor zijn ouders op 23-jarige leeftijd. Zijn zeer vermogende ouders lieten hem en zijn broer miljoenen na. In zes tot acht jaren tijd heeft Willem alles opgemaakt. Hij had maandelijks een bedrag van 15.000 euro te besteden. In mijn hoofd maak ik een rekensom. In bijna acht jaar is dat 1.314.000 miljoen euro. Weg. Drank. Drugs.

Schade
De eigenaar van de slijterij wil de schade vergoed zien. Het bedrag wil Willem wel betalen maar hij is volledig blut. Aangezien een van Nederlands grootse verzekeraars de glasschade in de winkel niet wil vergoeden, lijkt het erop dat de hardwerkende slijter de dupe is geworden van een aan de drank zijnde, ooit gewezen miljonair, die een eis van acht maanden gevangenisstraf hoort –zes maanden voorwaardelijk-, een proeftijd van drie hele jaren en een opname in een zorginstelling. Alle vorderingen van schade moeten worden toegewezen. Maar we zijn nog niet klaar. De officier van justitie vindt ook dat hij een werkstraf moet gaan doen. 240 uur. Willem richt zich naar de rechter en zegt dan bloedserieus: ‘Maar ehm, ik heb nog nooit gewerkt van 8 tot 5.’

Uitspraak: 6 maart.

Bron: Karin Smalbil