Vandaag een bijdrage van Lucia Riezebos. Lucia is verbonden als Geestelijk Verzorger bij Bernlef in de Groninger wijk Paddepoel.

(schildering: hilda kernell)

Voor je je kunt overgeven aan een nieuwe situatie, moet je je losmaken van het oude vertrouwde. Het klinkt wellicht wat zwaar, maar het is een vorm van verlies-verwerking. En daar zit nu net de angel: loslaten is moeilijk.

Wij mensen raken gehecht aan personen, situaties en dingen. Vaste personen en patronen geven ons houvast. Ze geven zekerheid. Je weet wat je aan ze hebt. Als je dat verliest, slaat de onzekerheid toe. Hoe zal het verder gaan? Komt het wel goed? De vrees er op achteruit te gaan, iets te moeten inleveren zonder dat er iets moois voor in de plaats komt; het is puur menselijk.

In mijn jonge jeugd heb ik moeten verhuizen. Ik was zes jaar en we verhuisden naar een dorp zes kilometer verderop. Voor mijn ouders dichtbij, maar mijn hele leefwereld stond op zijn kop. Ze hadden net zo goed naar China kunnen verhuizen! Sindsdien ben ik geen held met veranderingen, want jammer genoeg pakte de verhuizing voor mij niet geweldig uit. Toch leer ik beetje bij beetje meer vertrouwen te krijgen in nieuwe stappen zetten. Inmiddels heb ik ook positieve ervaringen opgedaan met veranderingen en weet dat het dus ook iets kan opleveren.

Laatst kwam ik een mooie uitspraak tegen van LOESJE “Als je iets loslaat, heb je beide handen vrij om te ontvangen.”

Dit sprak mij erg aan, omdat het de beperking weergeeft van het (krampachtig?) vasthouden. Bij het vasthouden ben je zo gefixeerd op wat je al hebt, dat je eigenlijk vergeet wat het leven je nog meer voor moois kan geven.

Als je een keer een onbekende weg inslaat, zie je ook weer een andere omgeving. Die hoeft natuurlijk niet aan te staan, maar dan is er verderop altijd wel weer een afslag om iets anders te proberen. Zolang je niet op weg gaat, zie je ook niet méér van de wereld.

Maar eerlijk is eerlijk: er is moed voor nodig om een stap in het onbekende te doen. Je moet vertrouwen krijgen. Iets meer duidelijkheid hoe dingen, in de toekomst zullen gaan, is daarbij wel prettig. Geïnformeerd worden, informatie inwinnen is daarom erg belangrijk. Op die manier krijg je weer een beetje houvast. Weet je weer een beetje wat je kun verwachten.

Wat ook helpt, is als je inspraak hebt. Dat je de veranderingen een beetje kunt sturen in een richting die je wel ziet zitten. Probeer daarom veranderingen altijd enigszins naar je hand te zetten. Dan kun je er meer achter staan en er beter in meegaan.

Tot slot een echt al eeuwenoude uitspraak:

Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen

Geef me de kracht om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen

Geef me de wijsheid om hiertussen het verschil te zien.

(Lucia Riezebos)