Naast de grutto scharrelden er nog een paar soorten weidevogels nabij Dorkwerd vandaag op zondag 23 maart. Voor het eerst mocht ik de watersnip vastleggen.
In verhouding tot de kop is de snavel van de watersnip zeer lang. In de vlucht is de vogel te herkennen aan de witte vleugelrand.
De watersnip is vaak zoekend naar voedsel te zien in ondiep water of lopend door de modder waarbij de snavel met snelle bewegingen op en neer wordt bewogen om prooidieren als wormen en kleine kreeftachtigen op te sporen.
De watersnip vertoont in het voorjaar een typische baltsvlucht waarbij de vogel met gespreide staartveren stijl naar beneden vliegt. De staartveren gaan hierdoor trillen wat een geluid veroorzaakt als het blaten van een geit.
Het nest van de watersnip bestaat uit een diepe kuil bedekt met grashalmen en bladeren.
Bij bedreiging vertrouwt de vogel op de uitstekende schutkleur en vliegt pas op het laatste moment op. De watersnip vliegt dan zigzaggend weg, waarbij de vogel snel hoogte wint. (bron: vogelsvisie)